(Fotoyu görüp eksilemeyin siyasetle alakası yok)
Geçenlerde küçük kardeşim eve plastik top getirmiş eve. Bide dolaba saklamış masum bin. Canım sıkıldı aldım topu başladım sektirmeye. Duymuş kardeşim abi nerden buldun dedi. Bende biraz abi kardeş vakit geçirelim diye 'geç karşıma maç yapalım' dedim. Kabul etti seve seve. Bizim salonda büyüktür biraz neyse işte oynadık bi yarım saat. Yenildim bilerek maksat mutlu olsun diye. Sevindi tabi yine vs teklif etti tamam dedim yine yenildim bilerek. Bu sefer geldi yanıma 'abi şut çekte kalecilik yapayım' dedi. Tamam ulan dedim duvarı kale olarak belirledim. Sonra bu gaza geldi 'en sert vuruşunu yap' dedi bana. Tamam sen kaşındın dedim bi abandım beyler...

Topa nasıl vurduysam amk bi havalandı top kocaman avizeyi şangırt diye düşürdü yere. Ben ise ecel terleri dökmeye başladım ama beklenmedik bişey oldu.

Kardeşim anneme gidip ağlayarak 'ben yaptım anne' deyip özür diledi. Annem ise affetti hemen. Kardeşim sayesinde paçayı kurtarmıştım yoksa annem ile babam koalisyon yapıp beni kapı dışarı bile edebilirlerdi. Hemen gidip kardeşimi yanaklarından öptüm teşekkür ettim haftasonuda yeni avize almaya gittik.

Buda böyle bi anımdır.