Yengemin adı Eda(değiştiriyorum) idi.

Beni gördüklerinde eda hemen sarılıp öptü.

"Nasıl gidiyor bakalım?"

"Aynı işte, ama senden iyiyimdir büyük ihtimalle, bu hıyara katlanmak zordur" diyerek abimi işaret ettim.

Abim omzuma sözde yalandan bir yumruk attı ama kolumu zonklattı bin. Bu sırada eda söze girdi.

"Eh işte kolay değil ama uğraşıyoruz işte"

O an gözgöze geldik ve ikimizde kahkahayı bastık. Abim züt olmuştu.

Hep beraber mutfağa geçtik ve yemeğe oturduk.

Yemek boyunca ben edayı kesiyordum. bin abime içimden saydırıyordum, bu güne kadar en fazla kezolarla çıkabilmiştim ama Abim yerli adrianaylaydı. Adalete bak amk