Ben eğitimci bir arkadaşınız olarak, eğitimhanelerimizde gençlerde gördüğüm bir ekgibliği, günlük yaşamda toplumumuzda gördüğüm bir ekgibliği izninizle yakınmak istiyorum sizlere
Arkadaşlar, her tartışmaya girdiğinizde, dara düştüğünüzde, karşınızdakine söyleyecek bir şey bulamayıp da o kelime dağarcığınız sinir katsayınızdan düşük kaldığında hemen anneye küfrediyorsunuz da kolaya kaçıyorsunuz ya. Demeyin gözünüzü seveyim.
Bırakın anaya küfretmeyi, daha annesine anne deme tutkusunu tadamamış nice insan varken, sizin her inanış biçiminde kutsanmış annelik mertebesine bu kadar rahat küfretmeniz ne kadar münasip sizce?
Diyeceksiniz ki sen kimsin de bize öğüt vermeye kalkıyorsun, cürmün ne senin kardeş?
Eyvallah, diyebilirsiniz. Lakin size öğüt vermiyorum arkadaşlar, benim gücüme gitmiş olan bir durumdan ötürü yakınıyorum sadece. Annesini , alkolik babasının katlettiği, yahut annesini bir trafik canavarının hayatından ettiği ya da annesi o küçükken eceliyle ölmüş veyahut annesi onu doğururken vefat etmiş ya da annesi onu bırakıp gitmiş bir çok güzel insan tanıdım. Ki hepimiz her gün böyle yürek burkan yaşanmışlıkların haberlerine rast geliyoruz tvde veya haber medyasında.
Tanıdığım bu insanlardaki anne şefkatinden mahrum kalmanın meydana getirdiği ekgiblik onların karakterlerinde başka bir yanı kuvvetlendirmişti benim gözlemlerimce. "Saygıyı, sevgiyi ve kıymet duymayı" Çünkü insan doğası gereği bir şeyin kıymetini, yokluğunda anlar.
Belki onlar da bir annenin sıcaklığı altında büyüselerdi, yokluk çekmeselerdi onlar da bu kıymet duygusunu kuvvetlendirmemiş olur, her sinirlendiklerinde hemen bir analı bacılı küfür savuruverirlerdi. Muhtemeldir bu. Onlar da alınmasın ama böyle olurdu.
Biz, annemiz sağ iken her gün, her an onun yaptıklarını yiyor, temizlediklerini kullanıyor, diktiklerini giyiyorken ne de kolay geliyor bize başka anaları bel altına indirgemek?
Ekgib olan aslında biziz, annesizlik çekenler değil. Ruhumuzda ve haysiyetimizde kocaman bir ekgib var. Minnetsizlik, saygısızlık, kıymet bilmemek.
Tarih boyunca iz bırakmış nice büyük şahsiyetler eşlerine ve annelerine bu denli saygı duymuş ve onlara "Hanım, sultanım" gibi hükümdarlık sıfatlarıyla seslenmiş, onları kendilerinden üstün tutmuş iken, tarihimizle övünen bizler ne denli örnek alıyoruz? Osmanlının fethettiği topraklarla, avrupaya saldığı korkuyla övünürken, onu 600 yıl ayakta tutan hoşgörü politikasını ne kadar özümsüyoruz? Cumhuriyetle gelen kadın erkek eşitliğiyle ilgili ne biliyoruz? Kadının mal paylaşımında söz sahibi olduğu, çalışma hakkını güvence altına aldığı Medeni Kanuna ne kadar saygı duyuyoruz?
Şöyle bir iki dakika soralım kendimize. Cevabı sözlerimizde ve içimizde saklı.
Kültürümüzün ve diğer kültürlerin, küreselleşme ve popüler kültür karşısında unutulduğu ve güçsüzleştiği çağımız dünyasında bu popüler kültürün asosyalleştirdiği ve bencilleştirdiği kişilerden olmayalım.
Küfrün ve bel altının "argo" denilerek kibarlaştırıldığı ve bu kibar paketin içinde oyunlarda televizyonlarda, sinemalarda genç nesilin önüne hoş bir durummuş gibi sunulduğu bir dünyada yaşıyoruz maalesef.
Yaşadığımız bu zorlu dönemde, hala biraradaysak, hala içimizde bir merhamet, sevgi ve şefkat duyuyorsak anneler sayesindedir bu, onların ruhumuza aşıladığı, içimizdeki çocuğu, ilk günkü gibi çocuk tutan karşılıksız emektedir bu.
O zaman her tartıştığımızda karşındakinin annesine değil, kendi acizliğimize savuralım küfürleri.
Hayat annemizi elimizden çekip almadan, çok geç olmadan anlayamıyor muyuz? illa ki Rabbimizin bizim arsızlığımıza bir sille vurmasını beklemeden, o silleyi biz vursak ağzımıza? Taa çocukken yaramazlık yaptığımız gibi, şimdi de kötü söz sarf edince ağzımıza biber süremeyeceğimize göre bu edepsiz seviyesizliği sürdürmemek en kesin çözüm.
Tacizin tecavüzün, kadın cinayetlerinin akın akın artığı bu zamanların önemli sebeplerinden biridir bu. Anneye saygısı olmayanın, kadına saygısı olur mu hiç?
Gidenleri geri getiremeyiz belki ama bu kötü ve acımasız, ahlaksız akını durdurmak elimizde aziz dostlar. Kadın cinayetlerine DUR demek için ilk önce anneye SAYGI DUY.
Çünkü her kadın ya annedir ya anne adayıdır.
Böyle olmalıdır
Öldürülmemelidir, tacize tecavüze uğramamalıdır.
Onlar bu korkunç durumlara uğramadan, biz edebin, hayanın, saygının durağına uğrayalım.
Saygı ve minnetlerimle...