-
1.
+7 -117ydim o zamanlar. körpecik bir çocuktum. dünyanın derdi tasası batsın ki benden uzaktı hepsi. tek derdim tekneler, yelkenler ve rüzgardı belki..
daha önce sevgilim olmamıştı. aşkı sözlükteki anlamı dışında bilmezdim. eş anlamlıları da var bide tabi sevgi, sevda, sevmek, sevişmek...
Taa ki O'nu görene kadar mıydı herşey ? bütün masumiyetim, bütün çocuksu ruhum bundan sonra yok mu olacaktı ?
her neyse.
olan oldu artık.
şimdi söz sırası kalemimde ve zihnimi yırtarcasına çırpınan düşüncelerimde..
herşeyi anlatacağım.
başlık yok! burası bom boş!