Beyler beni bilen bilir çok mümin bir panpanızım. Hiçbir cumayı kaçırmam. Olay biraz önce başıma geldi. Cuma-i Şerifimin farzını imama uyarak huşu içinde eda ediyordum. Bismillahlar, Allahuekberler havada uçuşuyordu. Ne olduysa son oturuşta oldu önümdeki dayı biraz geri gelmiş farketmedim. Rükuya eğildim neredeyse dayının zütüne deyecektim. Dedim azcık durayımda secdeye gitsin bende sonra gideyim. Secdeye gitti bende tam secdeye gidiyordumki olan oldu. Dayı yüzünden secdeye gidemedim sağa kıvrıldım sola kıvrıldım olmadı. Dengemi kaybedip sağa devrildim. O utançla ağlaya ağlaya camiyi terkettim. Arkadan gelen osurdumi yav sesleri hala kulaklarımda. Birazdan inzivaya çekilip tövbe edicem. Buda böyle bi anımdır.