Odamda uyandığımda herhangi bir ağrı hissetmiyordum. Odada annem ve babam vardı. Annem ağlıyordu. Sanırım anju işe yaramamıştı. Babam uyandığımı farkedince annemi uyardı. Annem gözyaşlarını sildi. Artık gerçekten üzülmeye başlamıştım. Çevremdekiler benim yüzümden üzülüyorlardı. Bu çok kötü hissettiriyordu. Babama sordum. Sanırım ameliyat çokta iyi geçmedi demi dedim. Babamda maalesef olmadı. Artık diğer yöntemi deneyecekler. Yıkıldım beyler. Hem kendim için yıkıldım. Hem ailem için yıkıldım. Hem de Sinem için yıkıldım. Herkes tekrar üzülecekti maalesef.