Uyandığımda hastanedeydim beyler. Tekrar bi ağrı olmuştu. Yanımda ailem, Sinem bir de Batuhan vardı. Annemle Sinem başucumda oturuyorlardı. Babamlada Batuhan olayı konuşuyorlardı. Gözümü açtığımı ilk Sinem farketti. Ağlamıştı. Bana seslenişinden belliydi. Üzgün masum bir ses. Annem babam Batuhan direk yatağın yanına geldi. Çok korkuttun dedi Batuhan. Noldu dedim. Maçta bayıldın dediler. Çok yordum kendimi ondandır derken içeriye doktor girdi. Annemle babamı dışarıya çağırdı. Gittiklerinde Sinem konuşmaya başladı çok korkuttun matador dedi. Korkmana gerek yok iyiyim ben dedim. Söylemiştim yorma kendini demiştim dedim. Tamam ya çıkıcaz şimdi zaten dedim. inşallah dedi. Beyler yüzüne baktıkça içim parçalanıyordu. Çok kötü oluyordum.