tek başıma geçirdiğim ilk 3 hafta için antalyanın belli bir ilçesine çok küfürler ettim anasını avradını ızdırabını bıraktım sabah öğle akşam sövüyorum. bazı geceler de içiyorum daha sonra başladık işte bir kaç sap ile ortam kurmaya tabi beni her çağırdıklarında uyumaktan dolayı hep geç kalıyorum saat kaç olursa olsun işim yoksa uyurum ( bu uyuyup da geç kalmak bile işe yarıyormuş )

ve zaman ilerledikçe yanımızda olan kız sayısı da çoğalmaya başladı..
-nasılsın deli
her zaman ki gibi sen nasılsın
-ben de iyiyim şu kız senden hoşlanmış konuşsanıza
haaa mal gibi kaldım löng diye söylenir mi böyle şey söylenir benim gibi adama hemen atlar diye ben ne alaka yani yanımda bir ton kişi varken neden ben neden soruları kafamda sevişirken
bakarız ya dedim ( neye güveniyorsan da bakıyorsun olm senden hoşlanan bir kız hemen yapışman lazım )
- iyi biraz hızlı bak dedi
neden dedim
- kaçabilir dedi
eğer kaçacaksa hiç durmasın dedim
- şaka be şaka
neyse ben eve gideyim bi görüşürüz diyip eve doğru yol almaktayım ama kafamda ne alaka yani beni tanımaz gözlerim hep şiş mal gibi ortalıkta dolanan bir insanım tamam arkadaş ortamında sevilen ve sayılan ama o konulara hiç bulaşmamış masumum lan git başkasından hoşlan neden benim monoton olan hayatımı bozdun ki ( gibti bıraktı )
eve giderken 2 arkadaş deli nereye dediklerini duymadığım dan deliii diye bağırıyorlardı kusura bakmayın dalmışım dedim
-işin yoksa gel deli bizle eve gidiyoruz
yok gelmiyim eve gidip uyuycam
- anca uyuyon olm gelsene işte takılırız akşam üstü bir şeyler yaparız
ya da gitsem iyi olacak kafam dağılır diye
tamam geliyorum dedim
tekrar tabi geldiğim yolları geri dönmek zorunda kalıyorum
ve niye kabul ettim bunların teklifi diye pişman oldum o bakkala girmez olaydık
da merhaba demeseydi bana
-merhaba
ne diyon kızım sen ya tanımıyorsun gönderiyorsun bir şey demiyorum kalkıp gidiyorum ve merhaba diyorsun ya çok hoşlandı ya da binlik bu diye düşünürken tabi heyecanlı bir şekilde
mmmerhhaba