Biranda bir ruyada oldugumu dusundum ama sonra gunun tamamini yasadigim aklima geldi. Ruya degilde neydi. Hemen arkadasima bir bakis attim. Benden birkaç koltuk geride ayakta bana sansli pic seni der gibi bakiyordu. Belkide sansti butun bunlar ya da kaderimin bana atacagi buyuk bir fakedi. Tekrar melegime dondum. Oda bana eminonundeki alt gecidin cikisinda bekleyen aciz dilenciymisim gibi bakiyordu. Bu benim agarima gitti tabi baya. Elinde hazir beklettigi 2 lirayi bana dogru uzatirken iki elimle elini tutup kapattim ve ona;
+Pardon da yaptiginiz cok ayip terbiyesizce birsey dedim.
O da gozlerini yarak gormus yeni gelinlik gibi buyutup bana;
-Ayip olan neymis?
+Benim iyilik yapmama engel oluyorsun. Sizin gibiler yuzunden kimse cennete gidemeyecek dedim pic bir gulusle. Ardindan buyuk bir kahkahayla ^hahahaha^
-Bende sey sandim ya neyse dedi.
Tabi hala elini gibi bir sekilde kavradigimi unutmusum ve onun o zeytin gibi gozlerine dalmisim. Hatta birara ucurumun kenerindaymisiz da o havada ben onu hayata bagliyormusum gibi ellerimle simgibi tuttmusum. ^Ahh^ dedi birden. Cani acimis melegimim. Benimde yuregim acimisti bu sesle. Bu bir kac saniyelik tutusmadan sonra ellerimi 31 cekermiscesine geriye dogru cektim.
+Ya pardon yanlis anlama ama ben bu parayi gibsen almam dedim. Yani gibsen demedim ama o kararlilikta dedim.
-Tamam tamam anladik parayi almazsin. Zaten bin takla attin almamak icin dedi. Bunu diyince benim icim cizz etti. 2 lira koskoca iki lira. Bu parayla neler yapilmazdi ki. Yeri gelir otobus parasi yapardik. Yeri gelir iki cay parasi olurdu hatta bazen internetim bittiginde gidip posta gazetesi alip malafatin yanginini onla sondurudum resimlerin uzerine bosalarak. Ama artik bitmisti. O 2 lira hic gelmeyecekti. Bir yandanda am gelecek yerden 2 lira esirgenmez diyordum. Sonra otobusun ani bir fireniyle ileriye dogru atildik ikimiz birden.