Buluşmaya gittiğimde zengin binlerin takıldığı cafelerden birinde olacaktı
ailemden zar zor para koparmıştım

O gün beyler buluşmaya gidince her zaman kambur ve başı aşağıda olan ben adeta bende yaşıyorum oruspu çocukları duruşunda yürüyordum konuşmalar başlayınca değişmişsin falan muhabbetleri başladı

Ancak her şey bu kadar toz pembe değildi kızlar ortamdaki diğer insanlar benden etkilenmişti ancak idolüm olmak istediğim adam emre yoktu üzülmüştüm bu şeyleri kaçırmasında

Ortamda beni çekemeyen tipler yavaş yavaş laf atmalara başlamıştı

Okulun pısırık oruspusuna bak sen gibi laflar dönerken o an beyler gözüm döndü bi süre bi tak demedim aldım ceketimi kendi hesabımı ödedim millet nasılda kaçıyor diye gülerken

Hesabı ödedikten sonra masaya geri döndüm millet gülerken bu binlerin elebaşına yumruk atıp bir tane kaçtım çocuk yere düşmüştü o an gerçekten yaşadığımı en çok hissettiğim andı kaçarkende oruspu çocukları diye bağırdığımı hatırlıyorum

Koşarken resmen gülüyordum o an ben sonsuzluğa istediğim hayata koşuyormuş gibi hissediyordum ve bir daha hiç biriyle görüşmedim ortaokuldaki tiplerden biriyle