Öncelikle tüm panpalarıma anlayışlarından dolayı teşekkür ediyorum. Kafamı dağıtmam lazım beyler. Yazınca dağılır kafam umarım. O yüzden kısa kısa da olsa yazıcam hikayeyi.

Sabah okula gittim. Benden önce gelmişti bu sefer okula. Direk oturdum sırama. Hemen konuşmaya başladı benle. Dünkü mesajlarımı okumuşsundur umarım. Evet dedim. Cevap vermedin dedi. Gerek yoktu dedim. Ondan sonrada açtı ağzını yumdu gözünü. Okumuşssunda boş okumuşsun. Hiçbir faydası olmamış yazdıklarımın. Sorunluysan sorunlusun. Bu dünyada sadece senin mi sorunların var. Bir tek sen mi bu kadar kötü hissediyorsun. Emin ol bu gülen yüzümün ardına çok acı olaylar var. Ama bunları dışa vurarak insanları kendimden uzaklaştırmıyorum. insanlara insan gibi davranıyorum. Bu kadar kaba olup kimseyi üzmüyorum dedi. Doğrusunu söylemek gerekirse şok oldum beyler. Böyle bir çıkış beklemiyordum. Günün geri kalanında benle konuşma zahmetine girmedi. Bende bütün gün onun söylediklerini aklımda tekrar ettirdim. Ne yalan söyliyim kız haklıydı. Çok kötü davranıyordum. Ona karşı değil herkese karşı öyleydim. Ama bu kadar çabalamasına rağmen pes etmişti. Sadece hayatımda 2 kere sorunlarıma beyaz bayrak indirdim. Birincisi işte bu kız olmuştu. Bundan sonra ona istediği gibi davranacaktım. Ona insan gibi davranacaktım.