Beyler hayat bu kadar hafife alınacak bi durum değil, öncelikle buna inanmalısınız.
Geçen sene 4 yıllık üniversitemi bitirmiş olmam gerekti ama bitiremedim ve okulum uzadı. Tüm arkadaşlarım memleketlerine giderken ben burada 3-5 arkadaşla bir başıma kaldım.
Yazın boş durmamak için işe girip çalıştım, daha sonra antremanlarım gerekçesiyle işi bıraktım. Sadece 2 ders için yazdan beri buradayım. Ev arkadaşlarımın yaşam tarzı bana çok ters ve hala tam olarak hazmedemiyorum.
Muhafazakar bir ailenin oğlu olmama rağmen namazla aram yoktu. Artık bir şeylerin değişim zamanı geldi diye düşünüp kendimi sadece namazlarıma adamaya başladım.

Bu geçtiğimiz zaman içerisinde o kadar büyük boşluklara düştüm ki, biraz iman zayıflığım olsa çoktan intiharı bile düşünmüştüm.

Demem şu ki; hayatınızdan hiç mi zevk alamıyorsunuz ? Çevrenizde hiç mi eşiniz dostunuz yok ? Bırakın hiçbiri olmasın.

Ben yaşadım gördüm... Rabbinize yönelin, huzur zaten sizi bulacaktır.

Haydi kalın sağlıcakla, geceniz güzel olsun.