O zamanlar ünlü bir sünnetçi var adını unuttum şimdi. Toplu sünnet ediyordu düğün salonu gibi bi yerde kurbanları toplayıp sıra sıra kesiyor pekekent. Neyse ayrıntıya girmiyeyim sünnet olduk bitti eve geldik birkaç gün sonra iyileşmeye başladı dikişler kendiliğinden düşüyor tabi . Ulan deli gibi de kaşınıyor münafık kaç kere kaşıyıp kanattım bilmiyorum. Neyse mevlid yapıldı koli koli pideler filan tabi gelen beni de ziyaret ediyor. Nasıl bir haşmetliyse hiç inmiyor paso ayakta hilal şeklinde bir de aq yannanı. E gelen çarşafı kaldırıp bakıyor nasıl olmuş diye komşular, akrabalar gelen geçen bakıyor. Ulan kalkık görünce bir de suratıma bakıyolar sanki bilerek ayakta tutuyorum zütvereni. Birbirlerine bakıp gülen kadın misafirleri hatırladıkça utanıyorum ne biçim bir yarrağa sahibim diye.