birkaç itikadı bozuk arkadaşla birlikteyiz. arkadaş dediysem mecburiyetten yüzgöz oluyorum bu tiplerle. normalde adetim de değildir şirk tapınağında namaz kılmak. ama oldu bir kere.

içeriye girdim. her tarafta resimler, pankartlar var. sanki şii camisine girmişiz. müezzin başladı gibimsonik birkaç şarkı türkü tutturmaya. sela veriyor heralde. neyse efendim bu ritüel de bitti nihayet. ben ters bir şey söylesin de silktrip gideyim diye sabırsızlanıyorum. sesi başka bir yerden veriyor olsalar gerek, içerde müezzin de yok.

o gün değişik bir şey oldu. imam'dan önce müezzin hutbe veriyordu. yamulmuyorsam özdemir sabancı hakkında konuşuyordu. biraz sonra başladı yine öldürülen askerlere rahmet, pkk'ya lanet okumaya. o sırada gözüme minberin üstündeki ay yıldızlı alem çarptı. amerika'da olsak minbere 50 tane yıldız takacaklar demek. dedim hacı orada duracaksın. benim dinime bunların ikisi de aynı derecede düşman. zaten şirk tapınağına girmem bir hata, belam'ın arkasında namaza durmam bir hata, mürtede rahmet okumam ayrı hata. dedim skerler. kaptım ceketimi çıktım gittim. dışarıda bütün millet bana bakıyor. kalabalıkları yara yara uzaklaştım necasetten.

bu da böyle bir anımdır.