O geceye dair ne planlar yapmıştık oysaki. Ama yine de sevdiğimin yaninda olması yeterdi. Eve geldiğimde babamla annem evde yoktu. 15 yıldır yoklardi zaten. Bi abim vardı akraba olarak başka da kimsem yoktu. Babamin mal varlığı da olmasa napardim bilmem. Ama keske mal varlığı yerinee onlar olsaydı fakir olmaya razıyım. Küçüklük fotograflarimiz dışında onlari hatirlatacak baska bisey de yoktu. O zamanlar bi teyzem vardı.Adi zehra bize o bakmıştı abimle beraber. Ben hep annemle babami istedigimde avutan oydu. Sizar kalirdim her seferinde ya omzunda ya da avuçlarında. Teyzem o zaman 25 yaşındaydı bekardi. Cok güzeldi neden evlenmedi diye düşünürdüm hep onu cok kimseler isterdi hem zengin hem de güzeli kim istemezdi ki.Neyse tekrar bugüne dönelim. Abim de yengemle geçiriyordu yıl başını. Ben de bi başıma kaldım o geceyi nasil geçirdiğimi anlamissinizdir icki sigara icki sigara uyku.. Üniversite sinavlari vardı bi yandan sinavlarla uğraşırken bir yandan da işlerle uğraşıyordum. Orta lukslukte bi mekanimiz vardı bizim de. Iste klagib kahvalti menüleri, nargile,sicak soğuk içeceklerin olduğu bi kafeydi. Icki satmiyorduk nedenini hatırlamıyorum denemistik o tarz bi yere çevirmeyi bulunduğumuz yerden dolayi pek tercih edilmiyordu biz de geri kaldırmıştık. Şubat ayina kadar herşey rutin geçti arada Aslının sinir krizleri dışında pek de onemli bise olmamıştı. Sinavlara fazla bi zaman kalmamıştı. ygs lysnin yeni çıktığı zamanlardi. Kimse sınav sisteminden anlamadigi gibi ben dersleri de anlamiyordum sanirim biraz derslere karşı bi gerizekalilik vardi. Aslının dersleri iyiydi. Çok kiskaniyordum onu o gidecekk ben gidemeyecegim tarzi dusuncelerle kafayi yiyordum hep. Subatin 20si veya 25ydi tam hatırlamıyorum yine bizim kafede oturuyorduk Asliyla. Suratindan düşen bin parcaydi ilk basta babasını özlediğini düşündüm yine. Ama konusmaya başladıkça aslinda olayiin hic de oyle olmadığını anlamaya başladım