Ormanın iyice içine girmiştim sanki sonsuz bir yolun içindeydim. Gecenin tüm ayıbını karanlığını adeta ben aydınlatıyordum. Orman o kadar sessizdi ki kafamın işinde ki düşünceleri dışardan duyabiliyordum. Yorulmuştum artık dinlemem gerekiyordu, bir ağacın köşesine geçtim oturdum cebime baktım sigara çakmak var mı diye cebimde ki son sigarayı yaktım. Yıldızları izliyordum artık yapçak bir şeyim yoktu. Tam gözlerimi kapatırken arkamdan bir ayak sesleri duyduğumu hissettim tabi bunun vermiş olduğu tırsmayla sigarayı söndürüp. Hızlıca topallamaya başladım. Her adımımda arkama bakıyordum tam kafamı çevirdim önüme bakçam birini görmem le yıkılmam bir oldu. Kadın karanlığın içinde daha da bir karanlıktı. Tabii artık bende ne olursa olsun modunda olduğum için napıcağımı bilemedim. Ve sen kimsin diye bağırdım bir ses gelmedi. " Seni burada görmek beni nasıl mutlu etti bir bilsen ". dedi sonra.
Ben yine sen kimsin dedim. "Burası benim topraklarım burada Tanrı benim, soruları da ben sorarım dedi ve yanıma iyice yaklaştı.