nerede sadece bir gün için bütün hafta için sabırsızlıkla beklediğimiz günler
biz böyle değildik ben yeni nesile tamamen acıyorum üzülüyorum asla bizim yaşadığımız o güzel günleri yaşıyamıyacaklar

biz böyle değildik önceden bir dizi için bir hafta sabırsızlıkla beklerdik sonra o dizi başlardı tüm aile oturulur çay konulur meyveler gelirdi bazen akrabalarımız misafirliğe gelirdi o zaman evdeki en büyük tepsi çıkarılırdı mısır patlatılır yer sofrasına oturulurdu sobanın üzerinde kaynayan çay beklenir ananemizin bize portakal soymasını beklerdik

dizi hep birlikte izlenir gülünür eğlenilir yorum yapılır tahminler ortaya atılırdı sonra uzun reklama girince apar topar kalkılır evlere gidilirdi dizinin devamı evde izlenirdi sonra bitince sonraki haftayı beklerdik sabırsızlıkla

gerçi o zamanlar izlemeye değer diziler vardı saçma salak aşklar olan yada tamamen saçmalayarak güldüren diziler yoktu şimdiki gibi

çocuklar duymasın vardı
havalı havalı havuç kafalı diye dolaşırdık
en son babalar duyar vardı
şarkı sözleriyle köfte yapmasını beklerdik
çılgın bediş vardı
absürt derecede saçmaydı ama izletirdi kendini
avrupa yakası vardı
çok güçlü bir kadrosu vardı burhan yıkardı bizi
çiçek taksi vardı
akasya durağı değil
ekmek teknesi vardı
heredot cevdeti dinlerdik
ayrılsak da beraberiz vardı
sırayı ikiye bölmeyi öğretti bize
hayat bilgisi vardı
hoca camideydi
beşik kertmesi vardı
dabi dabi dabi dabi
deli yürek vardı
haydarinna rinna rinna rinanay
dadı vardı
ahh gülben ahh
kavak yerleri vardı
bir kız kaç kişiye verebilirdi
emret komutanım vardı
alooooooo
leyla ile mecnun vardı
ismail abi... hooop...

bunların bazıları aynı adlarıyla aynı kadroyla bile denendi ama olmadı zamanında komikti bunlar

en büyük sıkıntıyı yaşayanda gençliği bu dizilere denk gelen bizleriz malesef bunlara denkgeldik bunları sevdik bunlara alıştık artık yeni dizileri sevemiyoruz ne eskiye dönebiliyoruz nede yeniyi sevebiliyoruz..

dipnot: yeni dizilerin hepi kötü değil tabiki