yine dıbına koyduğumun dolabına gitti. kelepçe ile tasmayı çıkardığı dolap. kalın bir ip çıkardı kelepçeleri çözüp ellerimi iple sıkı sıkı bağladı. ipi yukarıdaki lamba kancasına geçirip gerdirerek yerde bir yere bağladı. bilen bilir lambaların altında lambayı tutması için demir kanca vardır. bilmeyenin dıbına koyim tekrarlıyorum.

ellerim havada parmak uçlarım üzerinde duruyorum. tekrar içine sıçtığımın dolabına gidip ince ve kısa bir kırbaç çıkardı. bildiğin fetiş marketi gibiymiş kızın evi o an öğrendim.

'demek bitmemesini istedin' dedi kulağıma fısıldayarak. ulan öyle hareketleri var ki çıldırtıyo resmen. 'evet' dedim bende aynı şekilde. ulan huur insana vuruyosun başka bişeye değil. küçük kırbacın 'şiuvv' gibi çıkardığı sesin ardından çatur çutur vurmaya başladı. ilk başlarda yine bağırdım. sonra yine bişey oldu gülüyorum amk. başım yere eğik pis pis gülüyorum. kendimi ne kadar sıksam da olmadı vurdukça basıyorum kahkahayı.

kahkaha attığım sırada başımı kaldırdım göz göze geldik. o an anladım ki kız ne kadar masum olursa olsun pgibopat bir manyağa dönüşebiliyormuş. bir kaç gün önce apartmanın önünde çocuklarla saklambaç oynayan şirin bir kız pgibopat yüz ifadesiyle manyak bir şekilde bana vuruyordu.