Artık yapıcak hiç bir şeyim yoktu. Belki de sonuna gelmiştim hayattımın bari son kez sigaramı içeyim diyerek cebimi bir yokladım. Sigarayı çıkarırken cebimde bir kağıt çıktı. Telefonun ışığını tuttum ne yazıyor diye. O an işte yıkılmıştım gerçekten oturup ağladım yani. Kağıtta aynen şöyle yazıyordu. Camdan sakın atlama. Artık o kağıt ile birlikte ben yıkılmıştım. Yapabileceğim başka bir şey yoktu. Sigaramı yaktım camı açtım bakıyorum burdan nasıl atlarım diye, ve bir anda adamın dedikleri aklıma geldi, "sanırım yüzük senin de işine yaramış". Eğer o kadına güç veriyorsa belki bana da bir güç verir diyerek, yüzüğü taktım sigarayı attım ve bir ayağımı çıkardım tam diğer aya çıkaracağım kapı açılma sesini duydum ve hemen atladım.