Sokakta bezgin şekilde dolaşan yaşlı kadln. Çığlık atarak koşmaya başladı.
"OĞLUM NEREDE!!"
"CARL NERDESiN"
Etraftaki herkes kadına acıyarak bakıyordu. Geçen hafta oğlu kaybolmuştu ve hiç bir iz bulunamamıştı. Zavallı kadın o zamandan beri hergün dışarı çıkıp kapı kapı dolaşıyordu.
"Oğlumu gördünüz mü?"
Kimse kadına kötü davranmak istemiyordu. Ona sarılıp güçlü olmalarını söylüyorlardı.
"Oğlumun yerini biliyor musunuz?"
Bazıları ise kadına umut vermek istemiyordu. Buruk bir suratla yavaşça kapılarını kapatıyorlardı.
Ama o yine de soruyordu.
"Lütfen, oğlumun yerini söyler misiniz?"
"Oğlum nerede? Carl nerede?"
Hava kararana kadar bütün mahalleyi üzüntüye boğan kadın son çare olarak polise gitti, 4.kez,
"Lütfen oğlumun yerini bulabildiniz mi?"
"Üzgünüm bayan hala arıyoruz"
Yaşlı kadın etraftaki herkesten hayır cevabını alana kadar durmuyordu. Hava karardıktan sonra vazgeçip evine döndü. Aynanın karşısına geçti.
Yorgunluktan bitmiş tükenmiş haline baktı, ağlamaktan solmuş gözlerine. Yüzündeki o buruk ifade yavaşça yerini şeytani bir gülümsemeye bıraktı. Ve kendi kendine fısıldadı yaşlı kadın.
"Demek ki cesedi iyi saklamışım"