Anarşistler, yöneticisiz bir devlet ister, fakat anarşist grupların da liderleri ya da en çok öne çıkan kişisi vardır. Olur da anarşistler bir ülkeyi ele geçirirse, gücü gören liderleri ülkenin başına geçer ve herkesi satar. Diyelim ki satmadı, anarşizmle ülkeyi yönetmeye çalıştılar. Kararları veren insanlar olacaktır. Bunlar bir kurul kurarlar. Kurulun son kararını veren de bir kişi olacaktır. Hani şu Yuvarlak Masa Şövalyeleri gibi. Peki size sorarım, o şövalyelerin üstünde biri var mıydı? Vardı, adı da Kral Arthur. Yalnız, Kral Arthur mitolojik olduğu için onu sayamayız. Tarihte böyle bir şey var mı? 2. Abdülhamit'in zamanına bakın. Hem meclis var hem de padişah. ABD'ye bakın. Hem senato var hem de başkan. ingiltere'ye bakın, hem kraliçe var hem de parlamento. Tarihte de ülkeyi 2'ye bölüp öyle yönetmeye çalışan kardeşler, kavga içinde olmuş. Bu da demektir ki, her ülkenin bir tane en yüksek rütbedeki yöneticiye ihtiyacı vardır. Anarşizmi savunan liderimiz başa geldiğinde, anarşizmle ülkeyi yönetmeye çalışsa bile, insanlar ona gelip son kararını soracaktır. Kendini meşru olarak yönetici saymasa bile, insanlar onu liderleri olarak görecektir. Kabilelerdeki gibi. Bu da demektir ki, anarşizm bomboş bir şeydir.

Komünizm, insanlara eşit olmayı vaat eder. Komünist liderler bilir ki, insanların eşit olmasının tek yolu, hepsini köle yapmaktır, çünkü herkesi zengin yapamazsınız. Peki herkes normal durumda olabilir mi? Olabilir, ama bu dünyada asla olamaz. Komünizm vaat edip, zenginlerden alıp fakire vermeyi söyleyen lider, başa gelince herkesi işçi yapıp zenginlerden daha zengin bir konuma gelir. Ona karşı çıkan herkesi idam ettirir. Stalin döneminde 20-60 milyon arası insan öldüğü söyleniyor. Buna 2. Dünya Savaşında ölenler de dahil. Mao döneminde 55 milyon, Lenin döneminde Bakın, bu sadece bir kanı değil, bu tarihi bir gerçek. Bunun peşinde olmayan bir lider zaten komünizmi savunmaz. insanları devrim yapacağız diye kandırıp gaza getirenlerin yanında yer alanlar, liderler gibi zengin olurlar. işte adalet böyle bir şey.