Üniversite tercihleri açıklanmıştı. Yaşadığım yerden en az 900 kilometre uzakta başka bir şehir de bilgisayar mühendisliğini kazanmıştım. Benim için herşey son derece kusursuz gidiyordu. Gitmem için gün sayıyordum tabiki yapacağım son kötülük için.

Büyük gün yaklaşmıştı. Yaklaşık 30-35 kişinin banka hesabını boşaltacaktım bugün. Ortalama 70 bin TL civarında bir paraydı bu. Bu parayla yeni üniversite ortamında son derece popüler olabilirdim.

Operasyonun başlayacağı bir önceki gün heyecandan uyuyamamıştım. Bugün ben önemli biri olacaktım. Belki haberlere çıkacaktım. Bu düşünce beni deli ediyordu.

Başlamıştım. Yer tespiti olmaması için hesaplardaki paraları birbirlerine aktarıp farklı stratejilerle para çekiyordum. Kafa karıştırıcı bir sistemdi bu bir anda cebime indirirsem o paraları poliste anında yanımda biterdi. Bir hesaptaki parayı başka hesaba ondakiniden başka hesaba derken benim hesabıma ve bende birazı kaldıkdan sonra paranın çoğunu yine başka hesaba aktarıyordum. Bir döngüydü para her hesapta azalıyordu ama en sonunda paranın çoğu bende kalıyordu.

Başarmıştım. Zengindim. Artık bu şehirden gibtir olabilirdim. Son bir küçük kötülük yapacaktım. O gibiş videosunu bankanın web sayfasına koyacaktım. "Bakın bu kızı gibtiğim gibi hayatınızı gibtim" diyecektim onlara.