Bir Haziran akşamı. Konserimiz 22:00'da Taksim Babylon'da.
Babam gittiğinden beri hayatta pek bir amacım yoktu. Yalnızca bira içip sevişmek istiyordum. Sürekli sarhoş olup kavga ediyordum.
19:00 gibi geldim mekana, Mert'ler oradaydı. Selamlaşıp sarıldıktan sonra derhal soundchecke başladık. Ses sistemlerini de hallettikten sonra kuliste içmeye başladık. Ben, Merve, Mert, Mertin öylesine takıldığı Hande, Doğancan, Doğancanın sevgilisi Zeynep ve Alpaslan. Her konserimizden önce deli gibi içeriz. Ama kulisteki kadro sık sık değişir. Konser saati geldi çattı. Sahneye çıktık. 84 bilet satıldığını öğrendim, bu rekordu bizim için. Sarhoşluğunda verdiği havayla en gaz parçalarımızı çalıp gerçekten güzel bir konser geçirdik. Konser bitti, aynı mekanda bir masaya oturduk ve bira söyledik. Tuvalete gittim, çıktığımda kapıda bir kız bekliyordu. Gözleri tıpkı babam gibiydi. O an derin hisler içine daldım. Titrek bir sesle konuşuyordu;

+ (kız) : şey, ıı... merhaba. güzeldi bu akşam, teşekkür etmek istedim de ben.

- (ben) : sana özel değildi.

+ : öyle demek istemedim. sözler çok anlamlı acaba kim yazıy...
derken lafı kesildi. Tanımadığım biri "beni neden aramıyorsun" diyordu.
Onu yolladıktan hemen sonra

+ : Sözler de siz de tak gibisiniz, bu gidişle bir tak olmaz sizd...
derken yanağına elimi koymamla sözünü yine kesmesi bir oldu.

Gözlerinin içine bakıyordum. Babamdaki huzuru hissediyordum. Fakat babamı bir kızla eş tutamazdım.

- : ilgi çekmek için yapılır şey mi bu şimdi?

ve soluğu bizimkilerin masasında aldım.