dinleyen olmasa bile bu başlıkta devam edicem. Artık kendi içimde düşünmekten bıktım. Yazmak tek rahatlatan şey beni. Dinleyen herkese şimdiden teşekkürler.
---
Buraya sizlere hayatının ışığını arayan birinin hikayesini paylaşmak için geldim. Kendi yazdığı senaryoda dublör ,tehlikeli tüm sahnelerde dublörsüz kalmış birinin hikayesi. Yeraltında ışıksız büyümeye çalışan bir karahindibanın hikayesi. imkansızı her zerresinde hisseden ama açıklamayan ,saklayan, gizleyen unutmaya çalışan birinin hikayesi.Kim bu kahraman diye sorduğunuzu duyar gibiyim. Emin olun bunu en iyi siz biliyorsunuz. Cünkü bu insan sensin...

Geceler kovalıyordu beni rüyalarımda.Sen rahatça uyurken o sıcak yatağında ben rüyalarımdaki beyaz gecede bir yıldızın kaymasını beklerdim gözlerimin önünde. Sırf umut bağlayabileceğim bir hayalim olması için. Uyanmak kolay değildi senin hayallerinle donatılmış bir rüyadan. Belkide uyanmak istemezdim, kandırırdım kendimi. Gerçekleşemeyecek bir hayal için çok tatmin ediciydi rüyalarımdaki sen.Ama yüzüne bakılamayacak kadar kirliydi rüyalarımdaki ben.