Öğrendikçe aslında hiç birşey bilmediğimi anlıyordum. Sanki öğrendikçe bilgisizliğim artıyordu. Bir yandan da forumdaki lamerlere sövüyordum. Hayatımda en nefret ettiğim kişiliğe sahip insanlardı. Lamer kavrdıbını bilmeyen için kısaca açıklıyım. Bi gib bilmiyip kevin mitnick havalarında gezinen kimselerdir kendileri. Tama bende bilgisizdim ama kimseye kendimi ispatlamaya falan çalışmıyordum. Havij, bruteforce veya değişik ddos atack programları kullanıp "Ahaha harikayım yaa" havalarına girerler. Midemi bulandırırlar. Lütfen düşünün bi. Adam hazır program indiriyor. Nasıl kullanılcağınıda hazır bi şekilde videolardan bakıyor. Sonra oyun kurar gibi utonlara basıyo programda (tıpki videoda gösterilen gibi) sonrada "Ulan ne biçim haçkırım bee" havalarına giriyor. Ulan dallama o klavyeni söküp ağzına ağzına çarparım senin.

Neyse lamerlere olan öfkemide kustuktan sonra hayat hikayeme geri dönüyorum.

Dediğim gibi öğrendikçe bilgi açlığım arttı. Fakat rahat değildim. Çalışmak için çok kısa zamanım oluyodum. Okulum sabahtan 3 e kadar falan sürüyordu. Evde kavga ortamı vardı. Geceleri bekliyordum... Geceler benimdi dostlarım. Fakat yeterli bir vakit değildi sadece geceler. Bu yüzden aileme çok kızıyordum . Sadece kızıyordum. Ailemi yinede çok seviyordum.