Sınavlarda görünmezdim. Derslerde görünmezdim. Aile içerisinde bile görünmezdim. Nickimden de anlaşılacağı gibi ben önemsiz biriydim.

insanlar beni önemsemezdi fakat bende onları önemsemezdim. Belki insanlar arasında yaptığım bir anlaşmaydı benimki. Önemsediğim tek şey nescafeydi. Ailemden daha fazla vakit geçiriyordum onunla. Bildisayarımı söylemicem bile. Ben o'dum o da ben.

Normal olarak hayatımda hiç kız da yoktu. Olmasını istermiydim ? hayır. Cinsellik konusuna ilgi duymamakla alakalı bişey değildi bu. Klagib ergenler gibi hafta birkaç kere ferre izlerdim. Fakat herhangi bir kızla selamlaştığım bile yoktu. Bunu denemek için yanıma gelenler oluyordu fakat felç geçirmiş gibi kasılınca yanımdan kalkıp gidiyorlardı. Erkeklerle ile en azından selam verme olayım vardı. O da sadece bir ikisiyle. Onlarda yeterdi bana.

Derslerde en arkada kafamı sıraya gömerdim. Uyuyabiliyorsam uyurdum. Uyuyamıyorsam cep telefonundan yine forumlarda dolaşırdım. Bu forumlar tahmin ediceğiniz üzere boş muhabbetin döndüğü forumlar yerine hack konularının döndüğü forumlardı. Orada yazılan " Şunu hackledik." "Buraya saldırdık" hikayelerini okur iç çekerdim. Onlar benim için kahraman gibi bişeydi. Bense lamerden farksızdım. Lamerlerden tek farkım "hackerım" diyerek ortalarda dolaşmıyordum. Bilgisizdim ve bunun farkındaydım.

Araştırıyordum. Öğreniyordum. Kodlama dili öğrenmemin şart olduğunu anlamıştım. D&R dan c++ kitabı alıp öğrenmeye başlamıştım. Öğrendikçe hoşuma gidiyordu. Gerçek hayatta kazanamadığım saygınlığın yarattığı açığı sanki c++ kapatıyordu. Bir problemi çözemeyip düşünürken uykuya dalmak. Uykudayken hala o problemi çözmeye çalışmak. Rüyanızda kod yazmanız ve problemin çözümünü rüyadayken bulup sıçrıyarak uyanmak. Bunlar size garip geliyormu gelmiyormu bilmem ama umrumda da değil açıkcası. Uzun süre problemi çözücek bi algoritma bulamazsınız rüyanızda bulup sıçrayarak uyanırsınız koşup kağıda kaba taslak karalarsınız bişeyler. Sonra huzur içerisinde yatıp uyursunuz...