hiç belli etmeden okula gittim. sınıflar falan açıklandı. sınıflara girdik. mert ile aynı sınıfa denk geldik. okuldaki pek çok kişi de ortaokul, ilkokul ve dershaneden tanıdıktı. Ders öncesi arkamıza arkamıza biri oturdu. "selamun aleyküm beyler." dedi. ben "aleyküm selam kardeş." dedim. "isimler neler beyler? söyleyin de tanışalım" dedi. "selam kardeş. ben deathburn." dedim. mert "ben de mert kardeşim. senin isim ne?" dedi. "ben burak. buralara yeni taşındım. istanbul dışından geldik. izmirliyim izmirden geldim babam asker. sağolsun buraya gelerek futbol kariyerime de engel oldu. övünmek gibi olmasın iyi bir forvet oyuncusuyumdur. izmirspor altyapısında forvet oynamışımdır. fenerde oynamak nasip olsa... " dedi. mert "fener dedin ayıp ettin en büyük cimbom. Neyse kardeş burada yaşıyorum senelerdir. ama bursalıyım. ben de bilgisayarlardan iyi anlarım kardeş" dedi. ben "beyler hayatın anlamı beşiktaş. bu arada ben de blabla'lıyım. bu binle aynı mahallede büyüdüm." dedim. biraz konuştuk burak "beyler bahçeye çıkalım biraz kız düşürelim." dedi. burak zaten çapkın bir binti. (önceki hikayelerimi okuyanlar burak ile nasıl tanıştığımı öğrendi böylece) ne kızlarla çıktı senelerce. her neyse bunlarla kaynaştıktan bir süre sonra okul çıkışı beraber cemil abin oğlu necdet'in kafeye gittik. kafenin bahçesinde otururken necdet'in yanına gitmek için kafenin içerisine girerken kapıyı açtığımda o çok korktuğum şey ile karşılaştım...