Ağlamak çözüm değildi elbet lakin yüreğimde ki acının bir yansıması olarak görüyordum bunu, ne kadar içim kan ağlarsa gözlerimden de o kadar yaşlar akıyordu.

Funda ile sabahladığımız parka gittim hemen, sırılsıklamdım zaten yağmur alışılagelmişten daha şiddetliydi.

Park a vardığımda bir ağacın altına saklanıp sigaramı yakmıştım, saat 8 civarındaydı.1 saate kadar ağlamıştım, Eğer bana ağlanacak bir olay mıydı diye soracak olursanız
Evet fazlasıyla ağlamam, içimi boşaltmam gerekiyordu.

Çünkü ben biricik sevdiğimi, aldatmıştım
Belki evet o artık yok
Ama yüreğimde ki sevgisi biraz olsun azalmadan, nasıl yapabildim bunu diye kızmıştım kendime..

Birkaç dakikalık o sigara içişim de, kendimi sorgulayıp durmuştum en son ise ;

Ulan sistemin patronu sen adam mısın diye

iç geçirmiştim...