Çok çaresiz durumdayım. Elim kolum bağlı. saatlerdir sigara içip ağlıyorum. Uzun yazacam. lütfen kusura bakmayın. 1-2 kişi acımı paylaşsın tek temennim bu

Ben üniversite öğrencisiyim. Hiçkimseye zararı olmayan, efendi bi insanım. Hayatım hep yalnız geçti. Çevrem, arkadaşım yok denecek kadar azdı. Sene başında bir kıza aşık oldum sınıftan. 4 aydır onu elde etmek için yapmadığım şey kalmadı. Ona açılırken heyecandan elim titriyordu. teklifimi kabul ettiğinde mutluluktan gözlerim dolmuştu. sarılmıştım birdenbire. Çok mutluyduk. bütün günümüz beraber geçiyordu. . ilk defa hayatta mutlu olmuştum be, ilk defa yaşamaktan keyif alıyordum. müzik daha güzeldi. her şey daha renkliydi. aşık olanlar bilir, hayatınız birden bire değişir tamamen. size saatlerce yazabilirim o mutluluğumu. bir gün kız arkadaşımlaydık yine. yurduna bıraktım, saat 10 olmuştu. bende eve dönüyordum. biraz yürüdükten sonra arkadan biri ıslık çaldı bak hele lan dedi. buyur kardeşim dedim. ben senin kardeşin miyim lan yannan dedi. yanında 3 arkadaşı vardı. beyler ben hayatımda kavga etmemiş insanım. dediğim gibi, ömrüm yalnız geçti. Sosyal biri değildim, bilgisayar başında geçti hayatım. bir şey diyemedim korktum. titriyordum korkudan. bunları yazarken utanıyorum ama eminim beni anlayan birileri çıkacaktır burda. benle benzer hayatı paylaşan..

emelin sevgilisi sen misin lan dedi. evet noldu dedim. o kızdan ayrıl yoksa belanı giberim dedi tehditler savurdu. ayrılmam dedim. ne demek lan ayrılmam dedi üstüme yürüdü, itti. seviyorum onu dedim. lan sen kimsin benim sevdiğim kızı seviyosun dedi yumruk attı suratıma. kalktım vurmaya calistim arkadaşları tutu. sonra 4ü birden üstüme çöktü. bağırıp çağırdım en son birileri geldi ayırdı. eve gittiğimde aynaya zor bakıyordum. her yerim kan olmuştu. yinede ayrılmayacam dedim. kız dedi yüzüne noldu, hiçbir şey dedim. anladı kavga ettiğimi. biriyle tartıştım falan dedim. yaralarımdan öptü. yemin ediyorum size 1000 aspirinden daha etkiliydi. gözlerim doldu, ağladım. göğsüne yaslandırdı beni. huzurluydum be beyler. ilk defa bu duyguları yaşıyordum. birileri beni önemsiyordu

Bu olayın çok benzerini bir kez daha yaşadım. yine yalnızken şerefsizler geldi. ben sana ayrılacaksın demedim mi lan diyip üstüme çöktüler. hastanelik oluyordum nerdeyse. bir dahakine sağ çıkamazsın ayrılacaksın lan kızdan dediler. hala yüzüm gözüm yara içinde. bir şey diyemedim. eve döndüm yine. pazartesi gününden beri okula gitmiyorum. emel günde en az 100 mesaj atıyor. cevap veremiyorum. Biraz moralim bozuk ailevi durumlar diyorum. iyiyim yinede nolur aklın kalmasın diyip telefonu kapatıyorum. çok korkuyorum beyler anlayın beni. adamlar başı boş tipler sağı solu hiç belli olmaz bunların napmam gerekiyor lütfen yardım edin

not: arkadaşlar gerçekten kimseyi kürt türk diye ayırmazdım ben ama bu olaylardan sonra bakış açım değişti kürtlere karşı yanlış anlamayın beni