Evet panpalar bu başlikta en unutamadigimiz sicma anilarimizi anlatiyoruz.

Ben küçukken bir ara ishal olmustum ve kanepede otururken takum hücuma kalkti. Sakinlestirmeye calisirken bir anlasma imzaladik ve kanepeye ossurmaya karar verdik. Kendimi hazirladim, züt kapaklarini uygun açiya getirdim, sicis aninda olusacak olan basinci göz onune alarak oturma pozisyonumu ayarladim. Ossurma seklini analiz ettim, sonra oluşacak zehirli gazlari düşunerek deriiin bir nefes aldim ve takuma ben hazirim dedim. O da son kontrollerini yaptiktan sonra hazir oldugunu soyledi ve hayatimda yaptigim en büyük hatalardan birini düsünmeden baslattim. Takumla bir anda hücüma kalktik, basta her sey güzel gidiyordu ama savaşin ortalarina doğru bağirsaklardan gelen asiri buyuklukteki takviye kuvvet bir anda ölçülü bir şekilde devam eden operasyonu bozdu ve aşiri yüklenme sonucu müttefikim daha fazla dayanamayacagini ilan etti. Sonrasinda züt kapilarina hücum eden dost düşman tüm taklar karsisinda anüs kuvvetleri tutunamayarak bir anda onlari saliverdi...

5 saniye sonra savaş alanina baktigimda tam bir bozguna uğramis oldugumuzu gördüm. Kanepe ovasinda merhametsiz düşmanlar nedeniyle yerlere serilmiş, oraya buraya dağilmiş taklar, 3 gün oncesinden yedigim pul biber taneleri... anlayacaginiz hayatimin en büyük hatasini o gün o saatte yapmistim...

Edit: Okuyun dıb laleleri
Edit 2: Devam edin beyler sürdürelim