Tüm gücümüz ile fehmiyi çekiyoruz ama karşımızdaki görünmeyen mahlukat bizi sanki tek eliyle yete serebilecek güçte bizi de kendine doğru sürüklüyordu.

Çektik. Çektik ve daha çok çektik fehminin acı içinde bağırmasına karşın onu kurtarmak umuduyla..

Biran elimizden kaydı ve hepimiz yere serildik. Ama çok kötü bişey olmuştu.

Fehmi ellerimizde parçalanmıştı! Kolları vücudundan ayrılmış ve kalan geri vücudu mahlukat tarafından kanlar içinde cansız olarak mezarlığa sürükleniyordu!

Arkasından koşamazdık! Daha ne olduğunu bile bilmiyorduk!

Hemen gelin evi olan cemallerin evine kaçtım topluca çünkü bir tek onların kapısında mi mum yanıyordu.
Eve girdik ve hemen kapıları kitlendik. Herkez ağlayan nesrin bakıyordu. O ise kanlı yatakodasına!

(Büyük babam ağlıyordu beyler! Ağlıyordu ya bildiğiniz ama hüngür hüngür değil! Gözünden yaşlar akıyordu vr dayamadım - büyük baba bugün bu kadar yeterli yarın devdıbını anlatıver sende çok etkilendin bende çok etkilendim anlattıklarından büyük babam..)

Beyler rezleri alın devamı geliyor seri seri..