Benim babam bir isciydi ve aldigi maasin yarisi evin borclarina giderdi ve hala bitmedi.

Annem sabahlari temizlige gider oglenleri bize bakardi. Okulda cok caliskan bir tip degildim ama okulu bitirmek zorunda oldugumu biliyordum.

Cunku benim oyun oynayacak vaktim yoktu ders esnasinda. Bende diger cocuklar gibi derslerde soytarilik yapip dersi kaynatmak isterdim ama sonra babamin sarf ettigi o sozler aklima gelirdi hep.

Arkadaslarim o yillarda cevre yaparken kari kiz pesinde koszrken ben kendimi ve ailemi dusunuyordum. Okumam lazimdi benim. Babami o halde bir daha gormek istemiyordum.
Onlari birdaha ay sonunu nasil gecirecegiz telasindan kurtarmak istiyordum.

Iyi bir meslek sahibi oldugumda herseyin duzelecegin sanmistim. Belki iyi bir yuva kurardim ve benim cektigim zorluklari cocuklarim cekmeyecekti diye dusunurdum. Ama gercektte hic de oyle olmadigini diger faktorlerin etkin bir rol oynadigini sonradan fark ettim.

Devami gelecek...