Bugün evde ailecek televizyona bakıyoruz.

Haberlerde son dakika geçti " femen istanbul'da eylem yaptı" diye.

Dedeme bir baktım gözleri açılmış fal taşı gibi, böyle ufak ufak kıpırdanmalar başladı, böyle garip garip hareketler neyse dedik, uzatmadan yattık uyuduk.

Sabah bir bağrış çağrış, koşarak kalktım, yatağımdan dedem, babanneme bağırıyor "karı bırak beni, kimse femeni engelleyemez " filan diye saydırıyor.
Sonra elimizden kurtulup, koşarak kaçtı evden.

Öğlene doğru mahallede bir ses aq dedem denen gundi, femen kızlarını bulmuş nerden bulduysa, kızlara mahallede kadına şiddet var diyerek kandırmış mahallede sloğan atıyorlar.

Dedem çıplak aq eline almış kartonu yazmış üstine "independent woman, independent woman," diye sloğan atıyor.
Yancı arkadaşlarınıda bulmuş dal daşak, slogan atıyorlar.
Babannem dedemi görünce kalp krizi geçirdi.
Bir koşu babam ve ben dedemi almaya gittik.
Babam dedeme " yapma baba, ne olursun eve gel " diyor.
Dedemde babama karşı gibini sallıyor gibinin üstüne femen yazmış aq.

Mahallelide bir yandan galeyana geliyor.
En son üstümüze mahalleli linç girişiminde bulunmak için koştu.

Dedem bagırıyor " femenin dıbına koyummm femenin dıbına koyumm"
Deli danalar gibi koşuyoruz.
Babam ben ve çıplak dedem.

Dedemin gibide pörsümüş koşarken sağ ve sol baldıra vur vura koşuyor.
En son bi ara sokakta izimizi kaybettirdikte kurtulduk.
Dedem sonra biz şey diyor.

" garının memeleri gördünüzmüla ajhajajajajaja" filan gülüyor.
Sonra akıl hastanesine yatırdık ama ordada rahat durmamış hemşirelere asılmış hücreye aldırdık bizde ne zaman adam olacak bu adam yaa