anlamanızı beklemiyorum, çok karışık. çok acılı bir anıydı, belki ikimizinde hatırlamak istemeyeceği, hafızalarımızdan silinmek isteneceği bir yıl yaşamıştık beyzayla. vicdanım beyzaya hak veriyordu ama mantıgım haklıydın sen diyordu. evet haklıydım yolumuz bir değildi boşa acı cekmektense acı cekmemin bi anlamı olsun? niye acı cekicektim ? çok aşık olup ayrıldıgım için mi, yoksa salaklık yapıp beyzanın gidebileceği bir liseye gidemediğim için mi ? belki sadece beni ilgilendiren bir problem gibi gözüken bu durum aslında ikimizi de ilgilendiriyordu. ben ikimizin de kuyuya düşmemesi için ayırmıstım birbirimizden. kokusuna aşık oldugum, saçlarının her telini tek tek elime alıp kokladıgım kızı ben bırakmıstım. neyse beyler bu duygusal entry den sonra aksiyona devam ediyorum
birbirimize bakısımızı sarp ın şht sesi bozdu, ne var dedim derse bak lan dedi nereye bakıyorum ben dedim ya gibtir git kimi yiyon dedi tamam lan kes tıraşı dedim derse bakmak yerine kafamı yastık gibi olan kollarıma koyup uyumak istedim. gözümü actıgımda sınıfta kimse yoktu galiba tenefüstü, bi kız içeri girdi ama bizim sınıftan biri değil. buğra? dedi şaşırdım amk bi kız bana bakarak bişe söylüyordu. evet ? dedim merhaba dedi merhaba dedim ben büşra dedi bende buğra dedim güldü sen yeni geldin degil mi dedi gecen yıl gördüysen yeni değilimdir dedim malca bişeydi ama gizemli olmaya calısıyodum demek ki yenisin dedi yan sıraya oturmustu evet dedim. sevdin mi peki ortamı dedi çok sevdim ilk haftadan diyip güldüm, yüzüne noldu dedi iş kazası dedim nasıl bi iş dedi niye bu kadar merak ediyosun dedim tüm ciddiyetimi takmıştım suratıma. afalladı, şey, merak ettim dedi etme dedim tersledim biraz. ne dedim ki ben şimdi ya dedi ters ters bakıp sınıftan cıktım. lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım çişimi yapıp dısarı cıktım