Kardeşim okuyamam bunu cidden, şu an hiç okuyamam zaten boğazımda düğüm düğüm hüzün birikti, benim babaannem 86 yaşında, son 1 senedir düşünüyorum bunu, hayatımızdaki kadınlar, para derdimiz, gezmeler ve tozmalar derken hiç farkına varmıyoruz bunun.

Çocukken sobamızı yakan, ekmek kızartıp üzerine yağ süren, çayımızı demleyen kadın, kimi zaman soba demiriyle kovalamış olsa bile babaannem beni çok sever, bütün çocuklarından, torunlarından çok sever beni, ben onun sevgisini hak etmiyorum işte en kötüsü bu.

Son 1 senedir düşünüyorum, babaannem ölürse nasıl bir tepki veririm diye, ne yaparım diye düşünüyorum ve çıkamıyorum içinden, o eve girdiğimde babaannemi göremezsem ne yaparım bilemiyorum anasını gibeyim ki bilmiyorum lan, babaannem benden araçla 20-30 dakika uzak bir mesafede yaşıyor ve ben onu ayda bir ziyarete gidiyorum, o gittiğinde çok üzülücem ulan biliyorum, gecelerce gözümde yaş kalmayacak ve kimse de toparlayamayacak beni uzunca bir süre, amıma koyayım amıma, giberler böyle siteyi gidiyorum ben ya.