50-60 sene evvel abd'de, bir gece klübünden bir adam yanında iki güzel kadınla birlikte çıkar. kapıda adamın teki bu kadınlara salça olur ve yanlarındaki adama 'bizde bir tane bile yok, sende iki tane var, birini de bize ver' gibilerinden laflar eder.

bunu duyan adam sakinliğini hiç bozmadan; 'dostum sana yardımcı olmayı çok isterdim, fakat bunlardan biri eşim diğeri de kızkardeşim' der ve kavga çıkartmadan olayı kapatır.

bu arada kapıdan bu dilberler ile çıkmış olan adam, bir taks şampiyonudur.."

kavgalardan mümkün olduğunca imtina etmek gerekir, sadece başka hiç bir seçeneğin bulunmamakta ise yapmak zorunda kalınan şeylerden.

ben hayatım boyunca sadece 2-3 kavgaya girdim, attığım yumruk sayısı, yediğim yumruklardan fazladır. tam tersi de olabilirdi.. velhasıl, hayatımda değişen hiç bir şey yok.

Özet: Önemli olan kaba kuvvet değildir. önemli olan tatlı dildir