zor da olsa yürüyerek evime doğru gittim. duşa girdim suyu sonuna kadar açtım be kafamı şampuanladım. kafamı duvara dayadim. serin sular vucudumdan akıp giderken düşünemiyordum bile. tek yapabildiğim fayansların arasındaki garip fugo kalıntılarına odaklanıp yarım saat kadar ellerimin arasında kafam olduğu halde durdum. Yavaşça yere doğru çömeldim. o ara kamera yakın çekime girdi. sadece göğüslerimden yukarıyı çekiyordu. o anda hayatımın en önemli kararını verdim. yolumu belirleyecektim. belki de bu yaşadıklarım evrenin bana gönderdiği bir mesajdı. ertesi gün erkenden kalktım. ailem iş için yurt dışındaydı. hemen annemin dolabindan giyindim. Kırmızı topuklu ayakkabı ve kiraz rengi rujumu sürüp evden çıktım. evet. doğru bildiniz..
Elazığ'ın en ücra köşelerinde dolaşmam gerekiyordu artık. hayatımı bir şekilde kazanmalıydım. önce şehir keranesine gittim. biraz iş öğrenmeliydim. sonrası haşin sokaklar. izlediğim fatih Akın filmleri beni etkilemiş olmalıydı.