Sabah oldu yine Aslının 'kahvaltı hazırrr' sesiyle uyandım. Çayımı hazırlamış kahvaltıyı kurmuş okul için hazırlanmıştı bile.. içimden ulan dünyanın en şanslısı benim diye düşündüm. Ve 'dün naptınız yeni arkadaşlarınla ufaklık' dedim. Bu da 'bana ufaklık deme hiçbirşey yapmadık oturduk bir yere sohbet ettik zevkli değildi, sen neredeydin'dedi. Bende 'banularda oturuyorduk uyuya kalmışım' diye geçiştirdim. O da 'hmm anladım hadi okula gidelim' dedi. Bende tamam dedim hazırlandım kalktım okula gittik. Okula giderken Banu aradı kampüste buluşalım dedi. Aslı ile direk kampüse geçtim. Bizimkiler oradaydı hep beraber oturuyolardı. Ulan sanki okul bize ait gibi takılıyorlardı. Ezgi 'yarın konserimiz var oraya hepiniz davetlisniz'dedi. Bende Aslıya dönerek 'gideriz dimi'dedim. Demez olaydım. Banu bana bir tesr baktı sadece dimi banu diyebildim. O da 'tabi hep birlikte gideriz' dedi. 1.sınıfı salak gibi geçirdiğimizden her ders alttandı aq. Yine aslıyla derse girmek için kalktık sınıftan geçtik sınıfa oturduk ne bitmez dersmiş ulan sonunda hoca bugünlük bu kadar deiyp bıraktı bizi. Aslı kendi sınıfıyla kaynaşmıştı biraz millet gelip oraya buraya davet ediyordu. Buda biraz utangaç olduğundan kabul etmiyordu. Sadece bizle takılıp hayatını evde geçiriyordu..