Biriyle tanıştım geçen sene bu zamanlar.. Herşeyden sıkılmaya başladığım hiç bir şeyden tat almadığım hayatımın zor dönemlerinden birinde… sonradan anladım ki, en kötü günümde çıkmış karşıma ben de… Ben yağmur olup akarken sağnak sağnak, o toprak olup taşıdı beni üzerinde… Böyle başladı bir aşk hikayesi, aslında tamamen raslantılarla...
Önce yazıştık saatlerce… çok da kolay olmadı beni hayatına alması… dokuz ayın üç ayı bu ikna çabaları ile dolu yazışmalarla geçti.. bütün ısrarlarıma rağmen telefonunu vermedi… ama ben pes etmedim, yazmaya devam ettim, yazdım, yazdım.. her gün saatlerce, sayfalarca… Ta ki bir gün ona verdiğim cep telefonundan mesaj atasaya kadar… ve o anki şaşkınlığım en özel andır benim için
Ve böyle başladı benim aşk hikayem… Çok güzel, muhteşem bir dokuz ay geçirdik beraber… Her hafta sonu buluştuk…neredeyse
her okul çıkışında da her buluşmamızda liseli gençlerin yaşadığı heyecanı yaşıyordum bende… elimde ona aldığım çiçek veya hediye ile geziyorduk, onunla geçirdiğim her zaman mutluluktan havaya uçuyordum Saatlerce beraber zaman geçirir bazense onlara gider ders çalışır yemek yerdik.
Her sabah ona attığım günaydın mesajı ve ondan aldığım cevapla başlardım güne
Dolu dolu geçen dokuz ay… Akıllara zarar…
Çoğu zaman onunla buluşarak ve ufak hediyelerimi verdiğim dokuz ay Tabi Hayat hesapla kitapla yaşanmıyor ne varki
… Bir şeyler oldu… Onun hayatında, dolayısıyla da bizim hayatımızda ilişkide biraz değişti.. Bocaladım, o dolu dolu geçirdiğimiz dokuz aydan sonra haftada bir kez iki tesadüfen görmeye alışmaya çalışırken gerçekten çok bocaladım… tepe taklak oldum kimi zaman düşüncelerim… umutsuzluk, hayal kırıklıkları da yaşadım.. Sonu hiç gelmeyecek sandığım gel-gitlerim de oldu
Herşeye, tüm çalkantılara rağmen yeniden gönlünü almayı başarmıştım Fakat bu yaşadığımız ufak kırgınlık nedeniyle aramızdaki ilişki biraz yıpranmıştı tabi.. Yıpranmış bir ilişki ne kadar toparlanmaya ufak mutlu edecek hediyelerle ne kadar tamir edilmeye çalışılırsa çalıştım bende. Gereksiz inatlaşmalar gösterse de yinede toparlamıştım ilişkimizi yeniden biz olmuştuk
Çok şey katmıştı bunlar hayatıma en basitinden aşkı öğrenmiştim hep yolda el ele yürüyen birbirine sevgi ile bakan çiftlerin yasadığı duygunun verdiği mutluluğu öğrenmiştim bende
Ben sevdiğimi daha çok görebilmek için onunla daha çok vakit geçirebilmek için katılacağım bir sosyal faaliyete katılmasını sağlamıştım sırf sabahtan akşama kadar vaktimi onunla geçirebilmek öğle yemeğini ise onun olduğu bir yerde yiyebilmek içindi sadece saf ve temiz sevgim aşkım içindi hepsi.. En çok da sevdiğime doyabilmek içindi her şey
Tabi en sonunda kaybettim onu sevdiğim elimden gitmişti ben delicesine ona aşıkken o başkasına aşık olmuştu artık başka bir gönlün prensesiydi bense yine yolda gezen çiftlerin yaşadığı aşka hevesle bakıyorum belki bir gün bizde böyle oluruz diye
Eğer ben bunların en azından bir iki tanesini senle yapabiliyor olsaydım keşke Bende sevildiğimi duysaydım hissetseydim yolda gördüğüm o çiftlerin mutluluğunu tadabilseydim keşke
Hayat kimseye adil değil, biliyorum.. Çok zor hayat şartlarında ayakta kalmaya çalışırken ve Allahımın sabır sınavını vermeye çabalarken diğer yandan bu isteklerimi düşünüyorum da…
Acaba ben gerçekten çok şey mi istiyorum sevdiğimden… ya da olması mümkün olmayan şeyler midir istediklerim…
Şimdi ne olacak o başkasını severken ben hala onu sevmeye ve belki bir gün gelir diye beklemeye devam edeceğim tabiki