Devam ediyorum beyler
Dediğim gibi sadece çabalarının karşılığını veriyordum tostum bitti kalktım yürümeye başladım kantinin kapısında durdum gelmesini bekledim saf bir kızdı galiba mal gibi bakıyordu "geliyonmu gidimmi" dedim kalktı geldi bu ağzında birşeyler gevelemeye başladı 2 saniyede bir şey diyip duruyordu en sonunda söyledi ama hayatımda bu kadar berbat birşey duymadım ben bir asosyaldim insanlardan uzak olan biriydim bana evimin nerde olduğunu sordu isterse beraber eve gidebileceğimizi söyledi şu kendini sosyal insanların tabiriyle yavşıyormuydu bana tabikide hayır benim gibi sessiz bir asosyala neden yavşasınki yinede haline üzülüp adresimi verdim kendi evininde aynı tarafta olduğunu ve çıkışta onu beklememi istedi boş bir ifade takınarak sınıfa çıktım okul bitti eve doğru yürümeye başladım arkamdan biri bağırıyordu herhalde bana bağırmıyordur düşüncesiyle yoluma devam ettim tekrar bağırdı o kızı tamamen unutmuşum eve gitmenin verdiği heyecanla hiçbirşeyi hesaba katmamıştım bana yetişti ve beraber yürümeye başladık eve vardığımda anahtarla dış kapıyı açarken bana seslendi "şey senin derslerin iyi değilmi ben kimyayla matematikten anlamıyorum yardım edermisin" dedi boş boş bakıyordum bu kesinlikle bir yavşamaydı bu olamazdı kabul ettim eve aldım odamda oturuyordu bende 2 tane bilgisayar vardı biri dizüstü diğeri masaüstü idi diz üstünü ona verip "ders çalışmadan önce oyun oynucaz dedim" neden dedi "stres atmam lazım dedim" kabul etti call of duty multiplayer açtım berbat oynuyordu kazanmaktan sıkıldım ve oyunu kapattım ders çalışmaya başladık ilk önce kimyadan başlayıp matematikle bitirecektik formüllerle başladım yavaş yavaş anlatıyordum ailem ise içerde "bizim oğlana noldu" gibisinden konuşuyorlardı ama dersi dinlemiyor beni izliyordu iyice rahatsız olmaya başlamıştım artık rez aldın devamı var biraz geç gelebilir bilgisayarda halletmem gereken işler varda kusura bakmayın