Her şey normal devam ediyordu. Radyo'da Ankara Namık , Çubuklu Yaşar , Ankaralı Turgut hatta Hüseyin Kağıt falan çalıyordu. Kısacası eğleniyorduk. Normalde dinlemediğim şeyleri dinliyor bende onlara uyuyordum. Hatta arada gençler Neşet falan açsak diye çıkışıyordum ama çok keyifli oldukları için keyiflerini de bozmak istememiştim.
Gideceğimiz yer eski bir ermeni köyüydü. Şimdiler de Türkler yaşamakta , köyde -7-8 hane insan vardı. Malum şimdilerde köylerimizin kaderi sadece yaşlılar kalıyor ve onlarda çok azlar. O yüzden arkadaş rahatsız edilmeceğimizi düşünüyordu. Zaten köy kendi köyüne yakın olduğu için az,çok biliyordu gideceğimiz yeri. Köyün sokakları dar, eski kerbin evler vardı. Bir kısmı yıkılmıştı evin. Köyün için de ve dışında olmak üzere iki mezarlık mevcuttu. Dışında ki meazrlığa Kadı Mezarı diyorlardı. Kadı mezarı böyle eski yerleşimlerde bulunan eski mezarlıklara verilen genel isimmiş bende o gün öğrenmiştim.
Arkadaş yolda kazacağımız yerden bahsediyordu. Daha önce bir kaç heykel çkaran, altın ve diğer metallerde para bulanlardan bahsediyordu. Bizi heyecanlandırıyordu giderek. Bir an önce gitme isteği oluşuyordu bizlerde. Meraklanıyorduk her anlattığı şeyde.