Derlerdi ya hep bir yerden yırtıp atacaksın defteri, kalan sayfalar ekgib olurdu öncesinden belki ama en azından boş olurdu diye,
Onu ilk görüşümdeki tutulmamdan mı başlamalıydım koparmaya yoksa çocuklarımızın ismini belirlediğimiz günkü anı mı?
O kadar fazla sayabilirdim ki, ben ona bir kez âşık olmamıştım ki, onunla hiç konuşmadığım ne sesini ne yüzünü görmediğim bir zaman da dahi onu düşünerek âşık oluyordum.

Böyleydi işte benim sevdam sana belki çocukça gelirdi belki imkânsız gelirdi ben ise bunu heyecanını içimde çılgınlar gibi yaşayıp dururdum…

Birkaç saat sonra Çağatay aramıştı beni, geçen ki günün sonuçlarını merak ediyordu belli ki
Çağatay- Kanka ne yaptın aldın mı kızların numarasını ?
SP- Sadece Fundanınkini aldım, Begümünkini alamadım kardeşim
Çağatay-Tamam kanka o zaman diğer günler için bir buluşma ayarlar mısın o zaman
SP- Tamam o iş bende

Bizimki tutulmuş muydu? Yoksa amacı farklı mıydı, kestirememiştim lakin kardeşim bir şey isterse yapardım. Çünkü zamanında o bana çok yardım etmişti.
Fundaya akabinde hemen mesaj atmıştım;
SP- Merhaba Funda ben sistemin patronu, bugün konser olacak mı?
Funda-Merhaba evet olacak, akşam 10 gibi başlayacak
SP- Anladım teşekkür ederim, ya bizim kimsemiz pek yok 2 kişi de malum sıkılıyoruz, acaba beraber gidebilir miyiz? Geçen ki gibi 4 lü oluruz, gayet güzeldi çünkü öyle
Funda-Bugün maalesef olmaz Begüm ile ders çalışmak zorundayız. Hiç gidesim de yok ama hatta yarın biz baş başa gidelim olur mu ?
SP-Anladım olur fark etmez.

Mesajı attıktan sonra fark etmiştim, Çağatay iş yalan olacaktı hatta beni baş başa davet etmesi ilk okuduğumda bir şeyi çağrıştırmamış olsa da sonra bir ima mı diye düşünmeden kendimi alı koyamamıştım.