ben de artık sadece beklemiyor onun vücudunda elimin uzandığı, dokunabildiğim kadar yere dokunuyor adeta bonus topluyordum. sanki birdaha bu an hiç yaşanmayacaktı.
neden sonra artık bir aşama sonrasına geçemeyeceğimiz (çünkü evde yalnız değildik) ana gelinceye kadar devam etti bu halde.(hikayenin bu kısmını daha fazla ayrıntılandırıp asıl amacından saptırmayalım, gençlere iyi örnek olalım)

biraz toparlanmaya çalışıyorduk ama ikimiz de etkilenmiştik olayın şiddetinden. dudaklarım adeta zonkluyor az önce maruz kaldıklarıi ısırıkları, sıkışmaları şikayet ediyorlardı sanki. ellerim hala sıcacıktı. ereksiyonumu gizleme gereği duymuyordum. (ar perdesinin bir köşesi inceden çıtırdamaya başlamıştı).

onun ise saçları biraz karışmış ve alışkanlık haline gelmiş gibi hâlâ derin derin burnundan nefes alıyordu. eliyle yüzünü gözünü düzeltmeye çalışmanın anlamı olmadığını anlayacak ki lavaboya gitmek üzere kalktı ve "göründüğünüz kadar da acemi değilmişsiniz beyefendi" diyerek gülümsedi.

o lavaboya gittiğinde söylediği son sözün de etkisiyle koltuğa taht gibi yayıldım. gören olsa gerçek bir tahtın üzerindeyim zannederdi. ee peki şimdi nolacaktı, bu kadar mıydı? artık bir flörtüm vardı benim. nasılsa ablamın olmadığı bir zaman dilimi ayarlardık kendimize. kız benden hoşlanmıştı oğlum. (heyhaat! zavallı küçüğüm)