girenler ceren ve seren'di. liseyi beraber okuduğum ve tamamiyle benim uyuz olduğum ikiz kızlardı. onlar da beni sevmezlerdi. bazı yaşanmışlıklardan dolayı... ceren, ada ile, seren ise derin ile çok yakın arkadaştı. bunlar dükkana girer girmez ceren "seren şu öküze bak. yine bir kıza yavşıyor gerizekalı." dedi. seren, seher'e "kızım sen bu çocuğa dikkat et. hayvanın önde gidenidir." dedi. ben sinirli bir şekilde "hayırdır siz ne dediğinizin farkında mısınız? birde bayan olacaksınız. ceren "farkındayım lan. arkadaşım derin senin yüzünden intihar etti lan" dedi. seren "kankam ada'da şuan senin yüzünden polise yakalanmamak için yurt dışına ingiltere'ye kaçtı" dedi. ben sinirlenerek "hey Allah'ım. ne yaptıysa onlar bana yaptı. hala onları mı savunuyorsunuz? derin beni öldürmeye çalıştı. ada ise beni soymaya çalıştı. ada'yla aramız düzeldikten sonra yurt dışına kaçıp bana aşk acısı yaşattı!" dedim. ceren ve seren sanki çok birşey yapabilecekmiş gibi "bu senin yanına kalmayacak deathburn! sana haddini bildireceğiz" dediler. seher "boşverin. onun ne kadar şerefsiz olduğunu bende biliyorum. deathburn kulaklığını aldıysan gibtir olup gidebilirsin" dedi. ben "burası benim çocukluk arkadaşımın dükkanı kızım" dedim ve dükkandan çekip gittim.