Babamın mesleği sebebiyle hayatım boyunca şehir değiştirdim. Her gittiğim şehirde ortama alıştım dostluklar edindim derken başka bi şehire taşındık ve çoğu ile dostluğum noktalanmak zorunda kaldı. Ta ki babam emekli olup artık temelli bu şehire taşınıncaya kadar. Bizi yeni bir hayat bekliyordu yeni bi ev tuttuk eşyaların hepsini sıfırdan dizdik derken okullar açıldı. 8. sınıfa geçmiştim (bu daha başlangıç liseden sonra olaylar kopacak) okulun ilk günü okula bi gittim anasını satayım herkes sohbet muhabbet gürültüden durulmuyo. Bense garibim yalnız başıma aval aval dolanıyom kafam yerde. Müdürün konusması için toplandık falan sınıflara cıktık. Sınıfı da bilmiyom takıldım müdürün dediği sınıfın sürüsünün peşine. Neyse çıktık sınıfa sıralar ikili ikili herkesin bi kankası var bazıları dörtlü takılıyo ben en arkada tek bi sıra vardı geçtim hemen oraya milleti izliyom. ikinci tenefüs kitaplar falan dağıtıldı aptal gibi kitapları inceliyom. Ulan yazarken bile bi kötü oldum. işte öyle böyle ilk gün geçti gitti. Diğer günler dersler de başlayınca biraz alışmaya başladım. 1-2 tane de kafa dengi arkadaş bulunca çevreyi kasmaya başladım. 2. döneme kadar iyi kötü takıldık sonra benim ortam baya genişledi dersaneye falan gitmemle. Bu aralar pek bişey olmadı sıradan bi okul hayatıydı. Yaz tatili geldi sbs leri falan soruyo herkes hangi liseyi tutturdun falan soruyo millet herkes en sevmediği adamla bile aynı okula düşcekse yalnız kalmamak için sohbet kurma çabasında. Okullar falan belli oldu o zamanki arkadaşlar lisede ayrılmak yok diyolar birbirlerine.(şuan hiçbiri görüşmüyo)
Talep gelirse devam edeyim böyle havaya yazıyo gibi hisettim istemezseniz de sıkıntı değil.