Çocukken karanlıktan korkardım, şimdi ise karanlık bir dost gibi.
Bir zaman karanlıkta bunalırdım.Şimdi ise sokak lambalarına tahammül edemiyorum. Geceleri şehir dar gelmiyor, hiç azalmayan hüznüme yoldaşlık ediyor.
Geceler yaşayanlara uyku, ölülere nefes oluyor.

Yine aklındakileri çok güzel aktarmışsın sessiz

Radansa-manevra
https://m.youtube.com/watch?v=oB9o-h3-sT8
"Onca uykusuz gecemde şaraba terkedilen, kimdi çocuk söyle geberdikçe seyredilen"