Evimize gidip köy işlerini halletmeye başlamıştım. Bizimki bu arada akşam için yemek hazırlıyordu. Yemek saati gelene kadar tek kelime konuşmamıştık. Misafirlerimiz gelince sofra geçip yemeğimizi yemeye başladık. Hoş bir sohbet havası vardı, daima köyden memnun olup olmadığımızı anlamaya çalışıyorlardı. Bu iki ihtiyarı çok seviyordum, tatlı muhabbetleri vardı. Onların yanımdan ayrılmasını istemiyordum. Yeraltında beraber olabilirdik, diye düşündüm bir an ama bu düşünceden kurtulmak istedim çünkü ölmeyi hak etmeyen dünyadaki tek insanlar bunlardı. Bir ara toparlanmak için banyoya gittim yüzümü yıkamak için eğilip katlığımda aynada bizimkinin yüzünü gördüm evet klişe korku filmlerinde ki gibi oldu tam olarak. Nefreti daha çok artmıştı ve durum beni ürkütüyordu. Olmayacak dedi bu işi kesinlikle yapmayacaksın yoksa seni ihbar ederim dedi. Bunu söylerken kendini düşünmüyor gibiydi sanki yok gibiydi hiçbir cinayeti işlememiş her şeyi tek başıma yapmışım gibiydi. Beni ihbar ederse kendisine bir şey olmayacağından çok fazla emin gibiydi. Nasıl bu kadar rahat olabiliyordu bilmiyorum ve bu beni tedirgin ediyordu. Kendime gelemiyordum. Aşağı indiğimizde rahat değildim tenimin rengi değişmişti. Bir süre sonra kalktılar onları evine bırakmak için arabayı çalıştırdım. Bizimki de benimle gelmek istedi güvenmiyordu bana ihtiyarları evine bırakıp geri dönecektik. Tam arabaya binecekken kapının önünde gözlerini benden ayırmayan köpek dikkatimi çekti. Yanına yaklaşım başını okşadım bu sefer sakindi havlamıyordu arabaya binip evimize geri döndük. Aradan 1 saat geçmişti sakinleşemiyordum ihtiyarların evine gitmeye karar verdim. Kan istiyordum. Eve gelmeden 10 metre ötede durdurdum arabayı, sessizce eve yaklaştım. Köpek beni görünce ayağa kalktı ve bana doğru koşmaya başladı. Birden durdum ve evet dedim bu köpekle oyun oynayarak kendimi daha da sevdirmeye çalıştım. Arabaya kadar oyun oynayarak zütürdüm. Arabada ki tavuklardan birinin paketini açıp önüne attım. iştahla yiyordu, daha sonra arabaya binip onunda binmesini sağladım. Daha sonra onu eve zütürüp yeraltına indirdim. Bizimki bana bakıyordu, bu ihtiyarları üzmeye hakkın yok, onlar iyi insanlar diyordu. Kararsızdım bizimkiyle tartışıyorduk.