Benim yalnızlığım çevremde ki insanlar kadar. Onlara baktığımda yüzlerinde gördüğüm yapmacık duygular ve ufak dertlerinde gördüğüm yaşanmamışlık... Ki zaten bahsettiklerim ve pgibolojik profilim doğrultusunda bunlar beni; medeniyetten uzakta kalmış yerli bir halk arasına düşmüş turist gibi hissetmemi sağlıyor. Onların arasında uzun süre kaldığım için onları anlayabiliyorum, onlar gibi davranabiliyorum.
Edit: Ama yine de onlardan biri değilim...

Ya da öyle olduğun yanilsamasiyla sen onları onlar seni idare ediyor