Hani sevgili olmadan önce olan tatlı bir evre vardır ya arkadaş gibi ama daha öte. Trip yok full eğlence falan. Bir anda kendimi orada bulmuştum. Bir an kendimi toparlayıp iyice yakınlaştıgımız bir dönemde telefonda konusurken uyarmıstım onu. Bak biz sevgili gibi olmaya baslasdik gitgide yakinlasiyoruz fakat ben bu sevgili islerini cok yapmacik buluyorum. Sakın oyle seyler aklina gelmesin vs. dedim. Telefonda derin bir sessizlik olmuştu. Tamam ya arkadasiz falan dedi ama sesi aglamakli gelmisti. icim parcalandi o an. ilk defa asık olduğu hissetmiştim.
O konusmadan sonra 1 hafta kadar hiç konuşmamiştik. Ağlayarak beni arayip özledigini soylediginde kosarak Kayseriye gitmeyi bile dusunuyordum. Aramızda bir şeyler olsun istiyordum ama icim rahat degildi. Hem uzaktaydi nasil olacakti ki?