Bir panpamın hisleri doğrultusunda yazılmıştır.. Sana ithaf ediyorum panpam..

Çocukken geç vakitlerde gizlice camdan bakar ve kuyruklu bir yıldızın geçmesini beklerdim.. Sadece bir keresinde denk gelmiştim kuyruklu yıldıza.. O anki heyecanla sonsuz dondurma dilemiştim..

Çocukluğumdaki o geceler yok artık.. Karanlık ile birlikte anılar, anılar ile birlikte hüzün çöker oldu kalbime.. Hüznün arka bahçelerinde dolanıp duruyorum bir hedefim olmadan.. Hatıralarım en büyük oyunu oynuyor bana.. Bir labirent misali hapsediyor beni çıkış yolunu bulamıyorum adeta.. Bir özlem bin ah dökülüyor dudaklarımdan o an..

Bir kez daha yenik düşüyorum karanlığa.. Bir kez daha dalıyorum hüsran deryasına.. Bir kez daha boğuluyorum yalnızlığımda.. Bir çok şey anldıbını yitirmeye başlıyor ve ben yavaş yavaş yalnızlığım ile yüzleşmeye başlıyorum..

O an anlıyorum ki sevdalar sözde, ben ise yâr'da kaldım..